นึกอยากกินก้อยหอยมื้อเที่ยง หนุ่มใหญ่คว้าแหงมได้พอดีแซ่บ ชะตาถึงฆาตว่ายน้ำข้ามกลับฝั่ง เป็นตะคริวจมน้ำต่อหน้าเพื่อน

วันที่ 26 เมษายน 2565 เวลาประมาณ 12.00 น. นายพันธ์ ชมภูพระ ผู้ใหญ่บ้านห้วยพระ หมู่ 9 ต.ท่าจำปา อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม ได้รับแจ้งจากลูกบ้านว่ามีคนจมน้ำในห้วยบ่อ ซึ่งเป็นหนองน้ำสาธารณะประจำหมู่บ้าน จึงประสานกู้ภัย อบต.ท่าจำปา ร่วมตรวจสอบที่เกิดเหตุ ทราบว่าผู้ที่จมน้ำคาดว่าเสียชีวิตแล้วชื่อนายเร็ช ชมภูพระ หรือเพ็ง อายุ 48 ปี อยู่บ้านเลขที่ 19/1 หมู่ 14 บ้านห้วยพระ ต.ท่าจำปา โดยมีเพื่อนที่หาปลาด้วยกันชี้จุดที่นายเพ็งจมน้ำ ซึ่งมีความลึกประมาณ 2 เมตร แต่เนื่องจากหนองน้ำมีความลึกและกว้างสุดความสามารถของชาวบ้านที่จะจมได้ นายพันธ์จึงขอความช่วยเหลือจากหน่วยเรือรักษาความสงบเรียบร้อยตามลำแม่น้ำโขง เขตนครพนม (นรข.เขตฯ) ส่งนักประดาน้ำจากหมวดทำลายใต้น้ำจู่โจมมางมร่างของผู้เสียชีวิต โดยใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงจึงพบร่างของนายเพ็งในสภาพสวมเสื้อยืดแขนสั้น กางเกงขายาว หมวกคลุมหน้ายังคาอยู่ที่ศีรษะ นอกจากนี้ยังมีแหหาปลาพันอยู่ที่เอว เจ้าหน้าที่ได้นำศพขึ้นมารอการชันสูตรจากแพทย์เวร รพ.ท่าอุเทน ร่วมกับพนักงานสอบสวน สภ.ท่าอุเทน โดยเบื้องต้นไม่พบร่องรอยบาดแผลตามร่างกาย มือเท้าซีดเกร็ง

สอบสวนเบื้องต้นทราบว่านายเพ็งผู้ตาย ครองตัวเป็นโสดไม่มีครอบครัวอาศัยอยู่กับพ่อและพี่ชาย ประกอบอาชีพเกษตรกร ก่อนเกิดเหตุได้ไปตัดฟืนในสวนเพื่อนำมาเป็นเชื้อเพลิงในการประกอบอาหาร ระหว่างนั้นใกล้เที่ยงจึงเตรียมหาอาหารมื้อกลางวันกิน และนึกอยากกินก้อยหอยเชอรี่ที่มีอยู่มากในหนองน้ำห้วยบ่อ นายเพ็งคว้าแหมาสมทบกับเพื่อน ๆ อีก 3 คนที่กำลังหาปลาอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว และหาหอยเชอรี่มาในปริมาณตามที่ต้องการ ก็จะข้ามมาหาเพื่อนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง โดยเอาแหอุปกรณ์หาปลาพาดบ่าแบบสะพายแล่ง คาดว่าระหว่างที่ว่ายน้ำข้ามฟากมานั้นน้ำหนักของแหรวมทั้งเสื้อผ้าที่สวมใส่มีน้ำหนักเพิ่มมากขึ้น ทำให้นายเพ็งที่ว่ายน้ำไม่เก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้วหมดแรงกลางห้วย หรืออาจเป็นตะคริวจึงจมน้ำไปต่อหน้าต่อตาเพื่อน  เพื่อนช่วยกันงมแต่ร่างได้จมหายไปกับสายน้ำ จึงแจ้งผู้ใหญ่บ้านทราบดังกล่าว โดยญาติไม่ติดใจในสาเหตุการตาย เจ้าหน้าที่จึงมอบศพเพื่อนำไปบำเพ็ญกุศลตามประเพณีต่อไป