เห็นแล้วต้องอึ้งนำโลงเก่ามาประดับฝาวัด

สุดแปลกวัดบุ่งฝางนำฝาโลงเก่ามาประดับตกแต่งเป็นข้างฝาเวทีอาสน์สงฆ์ เจ้าอาวาสเปิดเผยเก่าแก่กว่า 40 ปีผ่านการใช้งานมาแล้วหากจะทิ้งก็เสียดายเพราะมีลวดลายสวยงาม ส่วนญาติโยมนั้นบอกว่าเป็นเครื่องเตือนใจว่าทุกคนต้องหมดลมหลายใจในวาระสุดท้ายของชีวิตซึ่งใครก็หลีกหนีไม่พ้นอย่างแน่นอน

เวลา 07.00 น.วันที่ 16 สิงหาคม 2566 ที่วัดบุ่งฝางสามัคคีธรรม หมู่ที่ 9 ตำบลทุ่งนางาม อำเภอลานสัก จังหวัดวัดอุทัยธานี ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่าในวัดแห่งนี้นั้นมีการนำฝาโลงมาประดับตกแต่งจึงได้ไปยังที่วัดดังกล่าวเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริง โดยที่วัดนั้นกำลังมีงานศพของพระในวัดเองซึ่งทางญาติโยมนั้นต่างก็มาทำบุญกันซึ่งต่างก็ใส่บาตรกันซึ่งเป็นวิถีของชาวพุทธทุกวัดก่อนที่ทางพระจะมาสวดมนต์ให้ศีลให้พรแล้วก็ฉันท์อาหารเช้า ซึ่งจากการสังเกตนั้นที่นั่งเวทีอาสน์สงฆ์หรือที่สวดมนต์ประจำวัดของพระสงฆ์ของวัดแห่งนี้นั้นมีลวดลายกนกที่สวยงามตระการตาพอเข้าไปดูใกล้ๆนั้นก็จะเห็นว่าเป็นฝาโลงศพนั่นเองซึ่งสร้างความแปลกในอย่างมากจึงได้สอบถามกับทางพระอาจารย์คมสันต์ เตชปุญโฌ หัวหน้าที่พักสงฆ์วัดบุ่งฝางสามัคคีธรรมได้เล่าเรื่องราวของมาความมาว่าทางวัดได้มีการบูรณะวัดขึ้นมาใหม่สักหนึ่งเดือนว่าโดยให้ช่างนั้นดูว่าตรงไหนที่ทำด้วยไม้แล้วมันพุพังหรือหรือถูกปลวกกัดกินก็จะเปลี่ยนแล้วก็มีการรื้อกองไม้ที่อยู่ไต้ถุนวัดเพื่อที่จะนำไม้ไปใช้งานซ่อมแซมแล้วก็ไปพบกับโลงเก่าแก่ใบนี้เข้าอยู่กับกองไม้ที่ไต้ถุนศาลาวัด จึงทำการรื้อโลงออกให้เหลือแต่ฝาโลงแล้วนำมาประกับตกแต่งโดยการให้ช่างใช้ตะปูตอกติดไว้กับฝาวัดไว้ด้านหลังนั่งเวทีอาสน์สงฆ์ ซึ่งหลังจากที่มีการใช้โลงเย็นมาแทนโลงศพแบบเดิมนั้นทางวัดก็ยังคงเก็บโลงเอาไว้เพราะเห็นว่าสวยงามจากนั้นก็ทำการรื้อออกแล้วนำฝาโลงทั้ง 4 ด้านมาประดับดังที่เห็นเพราะหาดจะทิ้งไปก็เสียดายเพราะเห็นความตั้งใจของญาติโยมที่นำปัจจัยหรือเงินช่วยกันบริจาคจนซื้อโลงให้หากจะทิ้งไปก็เสียดายอย่างมากโดยโลงดังกล่าวนั้นทางวัดเก็บมาถึง 40 กว่าเรียกว่าเป็นโลงที่เก่าแก่มากผ่านการใช้งานมานับไม่ถ้วนเวลามีงานศพใครที่เสียชีวิตในหมู่บ้านในสมัยก่อนก็ใช้โลงนี้กันทั้งนั้นซึ่งเป็นโลงด้านนอกที่ใช้หุ้มโลงที่ใส่โลงจริงบรรจุศพไว้อีกทีหนึ่งเพื่อให้มีความสวยงามและเพื่อเป็นการเคารพคนตายนั่นเองและเห็นว่ามีลวดลายที่วิจิตงดงามเพราะเป็นโลงที่แกะสลักไม้ทั้งแผ่นทั้ง 4 ด้านแล้วลงสีสวยงามวิจิตรนั่นเอง

ทางพระอาจารย์คมสันต์นั้นก็บอกว่าก็มีญาติโยมขึ้นศาลาวัดแล้วมาทำบุญมีทั้งแปลกใจและเห็นว่าเป็นเรื่องธรรมดา ส่วนคนที่เห็นต่างก็บอกว่าทำไมทางวัดนำฝาโลงมาทำแบบนี้บางคนก็บอกว่าน่ากลัวมากเพราะเคยใช้งานมาแล้วอีกอย่างเป็นที่นั่งของพระสงฆ์ที่ต้องใช้เป็นประจำตั้งแต่สวดมนต์ให้ศีลให้พรและฉันอาหารทั้งเช้าทั้งเพลดูแล้วไม่ใช่สิ่งที่ดีเลยด้วยซ้ำซึ่งไม่มีวัดไหนเค้าเอาโลงมาทำกันเป็นฝาวัดแบบนี้ แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ที่ขึ้นมาแล้วก็บอกว่าหากมองเป็นเรื่องของการปลงอนิจจังหรือเรื่องความตายก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยเพราะยังไงคนเราก็หลีกหนีไม่พ้นอย่างแน่นอนสักวันก็ต้องใช้โลงศพกันทุกคนไม่ว่ารวยหรือจน

ขณะเดียวกันชาวบ้านที่อยู่ใกล้วัดนั้นก็มีความผูกพันกับวัดมาตลอดและเวลามีงานวัดงานบุญก็ยังคงมาช่วยวัดก็ได้บอกว่าในเรื่องโลงศพนี้ก็เห็นว่าเป็นเรื่องดีมากกว่าเสียที่นำมาประดับแบบนี้ซึ่งดีกว่าทิ้งขว้างไปซึ่งทางพระนั้นท่านคงเห็นว่าเป็นการตั้งใจว่าโลงนั้นก็เป็นเงินของทุกคนที่ช่วยวัดนั่นเองจึงยังคงมาทำบุญเหมือนเดิมไม่ว่าจะเป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนาหรือหากพระนั้นขอความสามัคคีในหมู่บ้านก็มาทำงานในวัดให้พระสงฆ์ท่านก็เพราะเติบโตมากับวัดนี้โดยเป็นวิถีของชาวบ้านไปแล้วและเห็นว่าก็เป็นสิ่งสวยงามมากกว่าในแง่ลบซึ่งเป็นการนำของที่ทิ้งให้ก่อเกิดประโยชน์สร้างความแปลกและสวยงามให้แบวัดอีกรูปแบบหนึ่งแล้วก็ยอมรับว่าตั้งแต่ไปทำบุญที่วัดอื่นมาก็ไม่เคยเห็นวัดไหนนำฝาดลงมาทำเป็นฝาประดับแบบนี้ก็เพิ่งจะเห็นวัดนี้เองแต่ก็ยังคงมีความศรัทธาอย่างไม่เสื่อมคลายเพราะโตมาจนแก่ก็เห็นวัดบุ่งฝางสามัคคีธรรมแห่งนี้อยู่แล้วถึงแม้ยุคหรือกาลเวลาจะเปลี่ยนไปอย่างไรคนไทยนั้นก็ยังคงอยู่คู่กับการทำบุญหรือประกอบพิธีต่าง ๆ ในวัดอยู่ประจำ