By : Permyut K. Sculptor
บางครั้ง ชั่วขณะเวลาหนึ่งของชีวิตเราก็ไม่ต้องการอะไรมากมาย แค่การอยู่เพียงลำพัง ทำกิจกรรมอะไรเงียบๆ คนเดียว ก็เพียงพอที่จะฟอกอารมณ์ ที่ขุ่นมัวให้กลับขึ้นมาสดชื่นได้
เงียบในที่นี้อาจหมายถึง เงียบสนิท เงียบเหงา หรือเงียบเชียบ แบบหลับปุ๋ย บนที่นอนที่คุ้นเคยก็เป็นได้ แต่คราวนี้ผมหมายถึง เงียบจากเสียงสังเคราะห์ เสียงประดิษฐ์ และเสียงรบกวน ในโลกปัจจุบันอาจหาสถานที่ หรือช่วงเวลาแบบนั้นได้น้อย แต่มันก็มีอยู่จริง เพียงแค่ต้องไปหามัน
ในวันทำงานซึ่ง คลิปที่ถ่ายมา มันเป็นวันอังคารเดือนพฤศจิกายน บนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ที่ๆ แสนจะพลุกพล่านในวันหยุด ผมเลือกที่จะขึ้นมาบนอุทยานฯ ในวันนี้ นอกจากความเงียบที่ไม่ใช่เงียบกริบจนวังเวงแล้ว ผมยังได้ยินเสียงธรรมชาติ ที่ให้ความรู้สึกผ่อนคลายเป็นของแถม พอดีๆ ไม่ดังไป ไม่เงียบกริบจนเกินไป
คุณอาจสงสัย มอเตอร์ไซค์ของผมไม่เสียงดังไปเหรอ ที่ใช้ขึ้นอุทยานฯ ผมเองมีอุปกรณ์ที่เรียกว่า Silencer คือตัวลดระดับเสียงที่ท่อไอเสียให้เบาลง ไม่งั้นเจ้าหน้าที่อุทยานฯ จะไม่ให้ขึ้นไป
แต่ก็อย่างว่า เนื่องจากมันเงียบมาก จนแทบได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้น ลมหายใจเข้าออก หรือก้อนกรวดบดกับพื้นรองเท้า เสียงมอเตอร์ไซค์เองก็คงดังมากสำหรับความเงียบเช่นนี้
กิจกรรมที่ทำไปอย่างเงียบๆ เดินป่า ถ่ายรูป หรือแม้กระทั่ง ทอดน่องทิ้งกายนั่งลงบนโขดหิน หย่อนอารมณ์ไปกับสายน้ำ อย่างเงียบๆ (ความจริงเสียงแก่งน้ำดังมาก) เหล่านี้ทำให้เรารู้สึกว่าได้ผ่อนคลายจริงๆ ซึ่งน่าจะมากกว่าในวันหยุด ที่แสนเหนื่อยล้า กับนักท่องเที่ยวจำนวนมากมาย
คุณลองเสียสละวันธรรมดาสักวัน หลับตาจิ้มปฏิทินเอาเลย ปล่อยใจไปกับการเดินทางที่ไม่เร่งรีบ
หยุดได้นานเท่าที่ต้องการตรงที่อยากหยุด
ไปต่อได้เมื่อใจอยากจะไป
ผมคิดว่ามันจะเป็นอีกวันหนึ่งที่แสนจะพิเศษ ในความเงียบ แบบธรรมดา ธรรมดา.
