กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ร่อนจดหมายถึงผู้ว่า ขอให้กำนัน-ผู้ใหญ่บ้าน ช่วยรับซื้อขิง ให้ อปท. ช่วยซื้อข้าวสาร
ได้อ่านหนังสือขอการสนับสนุนจากกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ไปยังผู้ว่าราชการจังหวัด 2 ฉบับ แล้วให้รู้สึกแปลกๆ ฉบับแรกขอให้ช่วยรับซื้อขิง แก้ไขปัญหาขิงราคาตกต่ำ ฉบับที่ 2 ขอให้ช่วยรับซื้อข้าวจากสมาคมชาวนาและเกษตรกรไทย
ที่บอกว่ารู้สึกแปลก เพราะหนังสือฉบับนี้ออกโดยกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น ถึงผู้ว่าราชการจังหวัดทุกจังหวัด ลงนามโดยนายทวี เสริมภักดีกุล รองอธิบดีกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น เนื้อหาหลักๆคือ ให้พิจารณาแก้ไขปัญหาขิงราคาตกต่ำ อันสืบเนื่องมาจากในการประชุมคณะกรรมาธิการแก้ไขปัญหาราคาผลิตผลเกษตรกรรม สภาผู้แทนราษฎร ซึ่งมีหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องเข้าประชุมครบถ้วนรับทราบปัญหาราคาขิงตกต่ำ เนื่องจากผลผลิตขิงในประเทศออกมามาก ประกอบกับมีการลักลอบนำเข้าขิงจากต่างประเทศ
จึงขอความอนุเคราะห์มายังกระทรวงมหาดไทยประสานไปยังองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้านพิจารณาช่วยรับซื้อขิงที่ล้นตลาด
หนังสือฉบับที่ 2 จากกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นเช่นกัน ลงนามโดยคนเดิม ขอการสนับสนุนแก้ไขปัญหาราคาข้าวสาร โดยให้เหตุผลว่า กระทรวงมหาดไทยได้รับแจ้งจากสมาคมชาวนาและเกษตรกรไทยว่า ในพื้นที่นำร่อง 5 จังหวัด คือ หนองบัวลำภู เลย ชัยภูมิ มหาสารคาม และบุรีรัมย์ ทางสมาคมฯได้รับซื้อข้าวเปลือกในราคาสูง เพื่อนำไปแปรรูปจำนวนมาก กระจายการจัดเก็บอยู่ตามสหกรณ์การเกษตร จึงขอให้กระทรวงมหาดไทย สนับสนุนและพิจารณาให้หน่วยงานในสังกัดรับซื้อข้าวจากชาวนาโดยตรงผ่านสมาคมฯ เพื่อจำหน่ายข้าวสารให้กับส่วนราชการ ข้าราชการ หรือผู้บริโภคในราคาที่เป็นธรรม
เพื่อเป็นการสนับสนุนและช่วยเหลือชาวนา กระทรวงมหาดไทยได้แจ้งให้จังหวัดพิจารณาซื้อข้าวสารจากชาวนาไทยตามที่สมาคมฯขอความร่วมมือ และขอให้กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นดำเนินการดังนี้
1. ประชาสัมพันธ์ และประสานองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพิจารณาสนับสนุนข้าวสารจากสมาคม เพื่อใช้ในสถานศึกษาในสังกัดตามความเหมาะสม
2. สนับสนุนการดำเนินการของจังหวัดตามอำนาจหน้าที่
3. พิจารณาจัดซื้อข้าวสารจากสมาคมฯเพื่อใช้ในหน่วยงานตามความเหมาะสม
หลักๆ คือขอความร่วมมือไปยังกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ช่วยแก้ไขราคาขิงและข้าวสารที่กำลังประสบปัญหาราคาตกต่ำ
อยากจะถามไปยังคนออกหนังสือว่าก่อนลงลายมือชื่อในหนังสือได้ใช้สมองไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้วหรือยัง การแก้ไขปัญหาราคาขิง-ข่า พืชผัก ผลไม้เป็นหน้าที่ของใคร มันเป็นหน้าที่ของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านเหลอ ที่สำคัญกำนัน ผู้ใหญ่บ้านจะมีงบที่ไหนมาซื้อขิง-ข่า ข้าวสาร กลุ่มคนเหล่านี้ดูแลเรื่องความสงบเรียบร้อย ไม่ได้มีงบประมาณในการใช้จ่าย ไม่ได้มีหน้าที่ในการตั้งงบ จัดหางบมาแก้ไขปัญหาอย่างนี้
สำคัญคือ นอกจากไม่มีงบแล้ว โกดังเก็บก็ไม่มี รถขนก็ไม่มี ซื้อแล้วกองประจานไว้ข้างบ้านงั้นหรือ
หรืออย่าง อปท.มีงบประมาณเป็นของตนเอง แต่ขอถามหน่อยว่า เขาได้ตั้งงบประมาณเพื่อการนี้ไว้หรือเปล่า อยู่ในข้อบัญญัติงบประมาณไหม แม้เขาจะมีงบกลาง หรือสามารถขอเปลี่ยนแปลงงบได้ แต่มันเป็นหน้าที่ของเขาโดยตรงไหมละ ซื้อแล้วเอาไปไหน ไปขายให้ใคร ซื้อราคาเท่าไหร่ ถ้าซื้อแล้ว เน่าเสีย หรือขายขาดทุนจะโดน ปปช./สตง.ตรวจสอบไหม
เหล่านี้คือประเด็นปัญหาพื้นๆ กระทรวงเกษตร กระทรวงพาณิชย์ เขามีหน้าที่โดยตรง เขามีรัฐมนตรี มีปลัดกระทรวง มีอธิบดี มีกลไกมากมายในการบริหารจัดการ ทำไมต้องให้กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ลงไปจัดการทุกเรื่อง
“เกษตรผลิต พาณิชย์ขาย” สองกระทรวงประสานออกแนวคิดนี้มามิใช่หรือ
